Filmy miłość, teatr telewizji

Sztuka Anny Burzyńskiej w reżyserii Adama Sajnuka. Kameralna historia śpiewaczki operowej i zakochanego w niej akompaniatora – pianisty. Opowieść o miłosnej obsesji wraz z rozwojem akcji przeobraża się z początkowej lekkiej opowiastki obyczajowej w thriller psychologiczny. Tytułowy bohater po wielu latach wspólnej pracy z kapryśną divą, do której nigdy się nie odezwał ani słowem, postanawia jej wreszcie wyznać miłość. I to jest początek scenicznego studium szaleństwa, do jakiego może doprowadzić życie w ułudzie żywiące się jedynie wyobraźnią. Rozpoczyna się próba sił pomiędzy ogarniętym miłosną obsesją mężczyzną i pragmatyczną, skupioną na karierze kobietą. Ta uwertura na kobietę, mężczyznę i fortepian podejmuje w przewrotny i ironiczny sposób temat wielkiej namiętności, której towarzyszy muzyka i absurdalny humor.

Kameralna komedia w reżyserii Jana Englerta. Grace (Joanna Szczepkowska) ma romans z Samem (Jerzy Trela), Monika (Gabriela Kownacka) – z Howardem (Jan Englert). Michelle i Allen (Maciej Stuhr) to młodzi zakochani, są ze sobą od dwóch lat. Michelle (Kamilla Baar) marzy o ślubie, jednak Allen waha się, czy chce spędzić z nią całe życie. Między młodymi dochodzi do kłótni, po której każde z nich udaje się do rodziców po radę. Okazuje się, że Grace jest żoną Howarda, a Sam to mąż Moniki. Tymczasem Michelle postanawia przedstawić matce i ojcu Allena i jego rodziców. Rodzinna kolacja zapowiada się więc niezwykle ciekawie.

Współczesna polska komedia o „ludziach z bloku”, ukazująca perypetie współczesnej polskiej rodziny i międzypokoleniowe niesnaski. Autor w zabawny sposób udowadnia jak silną potrzebą jest znalezienie prawdziwej miłości i bliskości. Miłość jest w życiu najważniejsza i jest czymś więcej niż tylko dającym nam poczucie euforii szaleństwem hormonów. Bohaterowie przedstawienia to popularne komediowe typy: dziewczyna szukająca męża, jej ukochani rodzice i babcia, wujostwo, przyszły pan młody i gospodarz domu... Intryga sztuki polega na pewnym zbiegu okoliczności i osnuta jest wokół bardzo ważnego zdarzenia – pierwsze spotkanie rodziców z narzeczonym córki to moment, któremu zawsze towarzyszą duże emocje. Są one jednak jeszcze większe, jeśli celebrację tego ważnego wieczoru zakłóci splot nieoczekiwanych zdarzeń, zawodowe problemy oraz wizyta niepożądanych gości. Jak zakończy się ten wieczór? I czego nowego o sobie nawzajem dowiedzą się bohaterowie?

Któż z nas nie zna losów konfliktu Cześnika Raptusiewicza (Michał Czernecki) i Rejenta Milczka (Grzegorz Mielczarek)? Kto z sympatią nie przyglądał się zmaganiom zakochanej pary, Klary i Wacława, pragnących pogodzić zwaśnionych sąsiadów? Kto nie współczuł życzliwie prześmiesznemu Papkinowi (w tej roli Rafał Zawierucha) podczas jego komicznej próby oświadczyn? Kto wreszcie nie ubawił się setnie podczas sceny pisania listu z udziałem Cześnika i Dyndalskiego, sceny, którą z powodzeniem można zaliczyć do ponadczasowych teatralnych evergreenów? „Zemsta” to nie tylko arcydzieło polskiej literatury, zajmujące szczególne miejsce w panteonie klasyki romantyzmu, to przede wszystkim żywy twór sztuki, poddający się od ponad dwóch stuleci najrozmaitszym interpretacjom, współgrającym z rzeczywistością współczesną ich twórcom. Obok bowiem przedstawień, które stawiały na świetną zabawę, naturalny wdzięk fredrowskiej frazy i nie próbowały być niczym więcej niż klasycznym, wręcz akademickim odbiciem świata przedstawionego przez Fredrę, prym wiodły takie realizacje, w których twórcy pragnęli opowiadać poprzez dzieło mistrza o nas samych i o czasach, w których żyjemy. Tak będzie i tym razem.

Klasyczna inscenizacja tragedii Szekspira w reż. Jerzego Gruzy, z Bożeną Adamkówną i Krzysztofem Kolbergerem w rolach głównych. Romeo i Julia pochodzą ze zwaśnionych rodów: Montekich i Kapulettich. O akceptowanym przez obie rodziny ślubie nie może być mowy. W Weronie dochodzi do konfliktu pomiędzy Tybaltem (krewnym Kapulettich) a Merkucjem (przyjacielem Romea). Pojedynek kończy się śmiercią tego drugiego. Romeo pragnie pomścić śmierć przyjaciela. W wyniku pojedynku ginie Tybalt. Karą dla Romea ma być wygnanie. Tymczasem Pani Kapuletti informuje Julię, że ta wyjdzie za mąż za Parysa. Z pomocą kochankom spieszy zakonnik Laurenty.

Współczesny romans rozpoczyna się w hotelu robotniczym. Robert (Zbigniew Zamachowski), bezrobotny bohater, po wielu nieudanych próbach znalezienia pracy, postanawia się powiesić. Nie ma jednak krzesła i idzie je pożyczyć. Drzwi sąsiedniego pokoju otwiera mu młoda kobieta, Teresa (Dominika Ostałowska), która bez entuzjazmu godzi się pożyczyć mu jedno ze swoich krzeseł. Między mężczyzną i kobietą pojawia się miłość, która się waha i wątpi. Bohaterzy wydają się pozbawieni przekonania zarówno w sens własnej egzystencji, jak i w to, że sami mogą wzbudzić zainteresowanie. Spektakl pokazuje, jak jedno łączy się z drugim i jak najmniejsza nadzieja, że jednej osobie zależy na względach drugiej natychmiast wraca apetyt na życie.